عکس نوشته شب چهارم محرم شب حٌر طراحی شده توسط مرکز آفرینش های فرهنگی صابرین
دیدار با مولایش حسین علیه السلام
حُرّ به دیدار مولا واصل می شد؛
امّا دیده بر زمین دوخته بود و سر به زیر انداخته: «من ... من حُر، پسر یزید ریاحی هستم؛
همو که ... اول بار راه بر تو بست و دل کودکانت را شکست،
اکنون به پوزش خواستن آمده ام، آیا ... مرا بازگشتی هست؟»
یک آن نگاهش با نگاه امام علیه السلام تلاقی کرد.
چشم های مولا نجیب بود و مهربان، گویی حسین علیه السلام به انتظار او بوده است.
لب های خشک امام علیه السلام به سخن باز شد و جان تشنه حُر را سیراب از زلالِ رحمت الهی کرد:
«آری، پروردگار آنان را که به سوی او بازگردند، می پذیرد».
چه شیرین و سبک بود آن احساس که با ترنّم این کلامِ روح فزا در رگ های ملتهب حرّ دوید و او را به وجد آورد!
بگذار تیغ ها او را در برگیرند و تکّه تکّه اش کنند.
بگذار سینه مالامال از محبت حسینی اش را دشنه های کینه اموی بدرند.
چه باک! این جان و هزاران چون این جان فدای حسین علیه السلام...
«ای فرزند رسول خدا! رخصتم ده تا اولین کسی باشم که از حَرم خدایی ات دفاع می کنم و به پای تو جان می بازم».
نویسنده: امیر خوش نظر
