عکس نوشته زیبا انگیزشی طراحی شده توسط مرکز آفرینش های فرهنگی صابرین
آقا هندونه‌هاش خوبه؟....
خودمون می دونیم جواب چیه؛
معلومه که میگه «خوبه».
همونقدر که ما از دل هندونه خبر داریم، اونم داره. ولی وقتی قرار به انتخابه، به اون «خوبه» نیاز داریم.
با دست می زنیم رو هندونه تا صدای طبل بده. اونم می زنه. زیر دست جفتمون یه صدا میده،
ولی صدای طبل اون مطمئن‌تره، خاطر جمع تره.
اصلا من مطمئنم بعضی از هندونه‌های خوبی که تو خونه شکستیم،
قبلش سفید بودن، ولی توی راه با خاطرجمعیِ ما رسیدن، سرخ شدن، شیرین شدن.
یه وقتایی که باید بریم و هیچکی تهِ راهو نمی بینه، به شنیدنِ این «خوبه» نیاز داریم؛
به یه «خوبه»ی محکم و مطمئن.
به یکی که بیخیالِ دو دوتا چارتای دنیا از زیر دستش صدای طبلِ حرکت بشنویم و خاطرجمع شیم که تهش شیرینه،
از من می شنوین؟ من میگم سرخه، شیرینه، راه بیفتین ...
نویسنده: محمدجواد اسعدی
